De maatschappij is ingewikkeld. We leven in een gecompliceerde maatschappij.
Veel mensen moeten op hun tenen lopen om zich in de maatschappij staande te houden, veel mensen lukt dat niet, of alleen met de grootste moeite. Met ondersteuning en hulp. Professioneel, of met hulp van familie, vrienden, collega’s, buren. Anderen uit diezelfde lastige maatschappij.
Maar: we willen dat iedereen deelneemt, iedereen participeert. Dat er geen mensen buiten de boot vallen.Vaak lastig om je staande te houden. Iedereen heeft wel z’n beperkingen.
Voor velen valt daar best mee te leven: die houden zichzelf wel op de been en nemen actief deel aan die ingewikkelde maatschappij.
Vele anderen hebben ondersteuning nodig om te bereiken dat ze kunnen deelnemen aan die gecompliceerde maatschappij. In dat geval is het vooral zaak om aan de ene kant de aanwezige krachten en mogelijkheden van die mensen te koesteren en te ontwikkelen. Aan de andere kant zal ondersteuning, hulp en zorg moeten worden ingericht om aan die beperkingen zoveel mogelijk het hoofd te bieden. Zodat ook zij optimaal kunnen deelnemen.
Die beperkingen kunnen heel verschillend zijn. Die kunnen bij voorbeeld te maken hebben met:
En zo zijn er heel veel redenen waarom mensen niet optimaal kunnen deelnemen aan die ingewikkelde wereld waarin wij leven.
De overheid heeft een belangrijke taak om hen te ondersteunen. De rijksoverheid, maar ook de gemeenten, ook de gemeente ‘s-Hertogenbosch.
De rijksoverheid ontwikkelt wetten, voorzieningen. De gemeentelijke overheid voert die uit en past de uitvoering aan de plaatselijke omstandigheden aan.
In dit verband heeft de landelijke overheid bijvoorbeeld de Wet Maatschappelijke Ondersteuning en de Jeugdwet ontwikkeld. De gemeente ‘s-Hertogenbosch voert die beide wetten uit.
Dat alles is erg ingewikkeld: er zijn heel veel voorzieningen op deze gebieden, er zijn heel veel wetten en regels, er zijn heel veel mogelijkheden om mensen die – om welke reden dan ook – buiten de boot dreigen te vallen toch goed te ondersteunen. Veel gaat gelukkig goed, maar zeker niet alles! Iedereen kent uit de eigen omgeving de plaatsen, situaties en momenten waarop het niet of minder goed gaat. Het goede moet verder worden ontwikkeld, daar waar het misgaat – de knelpunten – moeten die knelpunten te lijf worden gegaan en worden opgelost.
De politiek bemoeit zich daar gelukkig mee. Ambtenaren. De mensen die werken bij de verschillende voorzieningen.
Alleen: soms zie je door de bomen het bos niet meer!
Ook in onze gemeente zijn Burgemeester en Wethouders verantwoordelijk voor beleid en uitvoering, daarin gecontroleerd door de Gemeenteraad.
Allerlei voorzieningen op zorgterrein, maatschappelijke voorzieningen, stichtingen, particuliere initiatieven en anderen dragen er aan bij om dat alles waar te maken.
Juist omdat dit een ingewikkeld terrein is, juist omdat de belangen voor de mensen die leven in die lastige maatschappij zo groot zijn, heeft de gemeente een “Stichting Adviesraad WMO en Jeugdhulp” ingericht.
In de Adviesraad zitten mensen die de problemen van mensen, die worstelen om zich staande te houden, kennen. Die hun oor te luisteren leggen in de gemeente. Die – op welke manier dan ook – ervaring hebben op deze terreinen.
Die Adviesraad adviseert de gemeente, gevraagd en ongevraagd, over beleid en uitvoering. Signaleert knelpunten, misstanden, mogelijkheden. Houdt de landelijke ontwikkelingen bij. De Adviesraad spreekt wethouders, raadsleden, commissieleden, ambtenaren. Aanbieders van ondersteuning. Maar zeker ook de mensen in de maatschappij die in de knel zitten of dreigen te komen.
Ambtenaren en aanbieders voeren uit. Maar naar de adviezen van de Adviesraad wordt daarbij heel goed geluisterd: daarin zitten mensen die ook de dagelijkse praktijk van heel dichtbij meemaken. Die heel veel contacten met bewoners in de gemeente hebben.
Daarom is de Stichting Adviesraad WMO en Jeugdhulp een erg belangrijk orgaan. Een orgaan dat bijdraagt aan een samenleving waaraan iedereen, naar ieders kunnen, deelneemt.
Een orgaan dat adviseert over de manier waarop mensen die overboord zijn gevallen – of dreigen te vallen – weer aan boord kunnen worden gebracht: daar waar ze horen.
Deze website wil iedereen informeren over de manier waarop dat gebeurt.